Richard Plugge doet wat veel mensen willen doen: al die cols oprijden die de professionele wielrenners tijdens de grote ronden en wielerwedstrijden moeten verwerken.
Dat gaat niet zonder moeite, maar hij heeft een goede stimulans: hij werkt als journalist voor het wielertijdschrift Fiets, waarin zijn ervaringen worden gepubliceerd.
In de loop der jaren heeft hij heel wat beklimmingen afgewerkt, en in dit boek heeft hij ze verzameld.
Een beetje wielerliefhebber kent de namen wel. Het zijn namen waarbij we wegdromen: Col d'Izoard, Tourmalet, Mont Ventoux... om er maar drie te noemen.
Maar Plugge zoekt het niet alleen in het verre Frankrijk Spanje en Italië. Hij blijft ook dichter bij huis: de Cauberg, de Muur van Huy, en zelfs de Muur van Geraardsbergen.
Het is een verrassing om de Muur van Geraardsbergen te zien opduiken in een lijst met bergen en passen met namen zoals Col de la Madeleine, Colle delle Finestre en l'Alpe d'Huez.
Maar toch is ook die beklimming een gepaste keuze: het maximale stijgingspercentage van 20 % ervan wordt door slechts één andere berg overtroffen: de Alto de l'Angliru, ook bekend als het Beest van Asturië. Die gooit er wel direct 23,6 % tegenaan. Maar het is in elk geval duidelijk dat wat de Muur van Geraardsbergen mist aan lengte, goedmaakt door de steilte.
Plugge had beide Muren eigenlijk ook nodig, want zijn boek wil een handleiding zijn voor de wielertoerist die bergen wil beklimmen, en dan kan hij niet alles gaan zoeken in het diepe zuiden. Maar dat betekent niet dat de liefhebber fluitend over de Cauberg, de Muur van Huy of de Muur van Geraardsbergen zal fietsen.
Om het af te maken heeft hij er ook nog het bos van Wallers bijgevoegd, een van de hardnekkige kasseistroken uit Parijs-Roubaix, een strook die alleen voor fietsers wordt opengesteld.
Dat de beschrijvingen van Plugge accuraat zijn, hebben we kunnen controleren op de Muur van Geraardsbergen zelf. Hij heeft zelfs het bordje in de Denderstraat vermeld, een stijgingspercentage van 10 % aanduidt.
De routebeschrijvingen van Plugge kloppen dus, en vanzelfsprekend mogen we hetzelfde verwachten van zijn geschiedkundige toelichtingen over de belangrijke wedstrijden die over al die bergen werden gejaagd.
Voor elke berg heeft hij ook toeristische informatie, grafieken met de stijgingspercentages, en de kenmerken van de klim door de lengte, het gemiddelde, maximale en minimale stijgingspercentage, het hoogteverschil en de maximaal bereikte hoogte te vermelden. De grafiekjes vermelden ook de beginhogote.
Voor elke berg worden er ook gesprekken aan toegevoegd met bekende wielrenners, zoals Laurent Fignon, Eddy Merckx en Michael Boogerd.
Kortom: je kunt het boek gebruiken als handleiding om die beklimmingen uit te voeren, maar het hoeft niet: je kunt er ook gewoon van genieten door het te lezen en je geschiedenis op te halen over de vroegste perioden van grote ronden en de bekende klassiekers.
"29 beruchte bergen en één vlak strookje", door Richard Plugge, 2005/2009, Baarn, Tirion Sport, met grafieken van de beklimmingen en met 16 blzn kleurenfoto's, paperback, 192 p's, 21,5 x 14 x 2 cm, ISBN 978-90-4391-239-6
17,95 euro